Οι συνιστώσες και οι τάσεις

Οι τρείς πρώτες θέσεις είναι σίγουρες:
Το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις εκλογές είτε από την πρώτη Κυριακή κερδίζοντας με αυτοδυναμία (δηλαδή έχοντας πλοειοψηφία πάνω από 150 έδρες), είτε στον δεύτερο γύρο.
Η ΝΔ θα χάσει και νομίζω θα ξεκινήσει η αναζήτηση αρχηγού. Ντόρα Μπακογιάννη και τα μυαλά στα κάγκελα.
Το ΚΚΕ θα κυμανθεί στο πατροπαράδατο ποσοστό από 6% έως 8% το οποίο είναι κάτι σαν τις άδειες των ΤΑΞΙ ή των συμβολαιογράφων. Περνάνε από γενιά σε γενιά. Έτσι κι αλλιώς η ρητορική και οι προτάσεις του παραμένουν αναλλοίωτες απο γενιά σε γενιά.

Η τέταρτη θέση μάλλον καταλήγει στο ΛΑΟΣ.
Τι αντιπροσωπεύει αυτό το 5% - 6%?
Την Χρυσή Αυγή? Δεν νομίζω
Ξενοφοβία, λαϊκισμό και χαζομάρα? Ναι και όλα αυτά σε ένα πακέτο.
Η εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τον ψηφοφόρο του ΛΑΟΣ είναι ο Ελληναράς (κάθε ηλικίας, δυστυχώς) που έχει δώσει μεγάλες μάχες (στα καφενεία, στο τάβλι και στην πρέφα) που έχει σπίτι και εξοχικό, έχει τουλάχιστον "απασχολήσει" μια φορά στα χωράφια του παράνομους μετανάστες και φυσικά βλέπει τις κουτσομπόλες το μεσημέρι στην τηλεόραση και δεν το παραδέχεται ποτέ. Το αγχωτικό είναι αυτή η αρρώστια επεκτείνεται και σε μικρότερες ηλικίες.

Η πέμπτη θέση και οριακά στη Βουλή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Έναν πολιτικό σχηματισμό διαφόρων κομμάτων στον χώρο της αριστεράς.
Που προς τιμήν του, δέχτηκε όλο το "τηλεοπτικό" βάρος των γεγονότων του Δεκέμβρη και της αστυνομίας γενικότερα και το χειρίστηκε σοβαρά και στο μέτρο του δυνατού (προσωπική άποψη).
Τι δεν κατάφερε όμως? Να δώσει μια νέα πρόταση, μια νέα προοπτική (στην ξύλινη γλώσσα των προοδευτικών). Το πρώτο κόμμα που ανέλαβε ένας 30άρης χωρίς να προέρχεται από κανένα τζάκι που έδωσε τις μάχες του αλλά δεν τελικά δεν πρότεινε τίποτα.
Και δεν μπορώ να θυμηθώ καμία πρόταση (όχι καταγγελία ή διαμαρτυρία) ή ένα πλάνο εν μέσω της κρίσης.
Και δυστυχώς υπό τις παρούσες συνθήκες, όλη αυτή η φασαρία για το πως, αν, και με ποιον αρχηγό θα κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (εκτός από το ότι είναι τραγικό το ότι γίνεται 30 μέρες πριν τις εκλογές) δεν ενδιαφέρει κανέναν πολίτη (έστω ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ) και δεν προσελκύει κανέναν καθώς δεν παρουσιάζεται οποιαδήποτε πρόταση.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι περνούν και δεν ακουμπούν όταν μιλάμε για εκλογές εξουσίας.

Η αποχή είναι το ερώτημα.. Θα υπάρξει συνέπεια στο ποσοστό των Ευρωεκλογών ή θα επιβεβαιώσει τον ισχυρισμό περί Αποχής του Αγίου Πνεύματος...