Ο κύβος ερρίφθη.
Η ομάδα των επιτυχιών...Η dream team...
11 από τους 14 αθλητές της Εθνικής Ομάδας Άρσης Βαρών πιάστηκαν ντοπέ. Οι 2 από τους 3 που δεν πιάστηκαν απλά έλειπαν από την προπόνηση και δεν μπόρεσαν να δώσουν δείγμα.
Όσο για το αν το ωστικό κύμα της ιστορίας αυτής φτάνει μέχρι τη χρυσή ομάδα του Δήμα, του Λεωνίδη, του (Ακάκιου) Καχιασβίλι και των λοιπών, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά (Χμμμμμμ).
Η ελληνική πολιτική και αθλητική ηγεσία έχει πλούσιο ιστορικό συγκάλυψης παρόμοιων γεγονότων.
Νομίζω τα λέει καλύτερα ο Φίλιππος Συρίγος εδώ.
Θα πρέπει όμως όλοι αυτοί οι αυτοί οι Πρέσβεις της Ελλάδας, οι θιασώτες του Ευ Αγωνίζεσθαι, οι Τιμητές της Ελληνικής Ψυχής, όπως ακριβώς αποθεώθηκαν έτσι ακριβώς να ξεφτιλιστούν.
Δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιονίκης Προπονητής των επιτυχιών Χρήστος Ιακώβου να έχει τον ίδιο τίτλο με τον Ολυμπιονίκη Παναγιώτη Γιαννάκη.
Είναι πάρα πολλά που θέλω να γράψω για τους Ντοπιονίκες..Οχι για την ντόπα αυτή καθαυτή. Για την απροκάλυπτη υποκρισία όμως Κράτους, αθλητών και πολιτών όμως.
Κράτος: Κάνει πλάτες σε αθλητές ώστε να αποφεύγουν τους ελέγχους ντοπινγκ (Υπόθεση Κεντέρη - Θάνου). Τους κάνει πλάτες όταν αποδεικνύεται ότι είναι ντοπαρισμένοι (Υπόθεση Κεντέρη - Θάνου). Κάνει την πάπια σε περιπτώσεις ομαδικής ντόπας (Υπόθεση Αρσης Βαρών). Δίνει Δημόσια Αξιώματα σε Ολυμπιονίκες (Αν γινόταν σε άλλη χώρα, θα γελάγαμε υπεροπτικά με ατάκες του τύπου "αυτά γίνονται μόνο στην Ουγκάντα"). Επιχορηγεί τις προετοιμασίες τέτοιων αθλητών με τεράστια ποσά στο όνομα της "Καλύτερης Εκπροσώπησης της Ελλάδας στα μεγάλα Αθλητικά Γεγονότα" την ίδια ώρα που ερασιτεχνικά σωματεία όλων των αθλημάτων παίρνουν επιχορηγήσεις με μεταχρονολογημένες επιταγές πολλών μηνών (και αν ποτέ τις πάρουν).
Αθλητές: Όταν αποθεώνεστε είστε οι καλύτεροι ("Για την Ελλάδα ρε γαμώτο", "η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι κάναμε τους Έλληνες υπερήφανους" κλπ) και όταν γίνεται το μπαμ, σκάβετε λαγούμια να κρυφτείτε. Με μια δημόσια συγγνώμη (και ποια έιναι μωρέ η Μαριον Τζόουνς που το παραδέχτηκε δημόσια) θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν τουλάχιστον την κοροϊδία τους προς όσους τους αποθέωναν. Έτσι κι αλλιώς, λόγος δεν μας πέφτει, πιείτε όση ντόπα θέλετε.
Πολίτες: Πλέον πρέπει να είμαστε όλοι υποψιασμένοι. Τα φάρμακα κυκλοφορούν παντού. Οι συμπεριφορές είναι που διαφέρουν. Απαξιώστε τους. Επαναλαμβάνω, ότι είναι νοοτροπία περασμένου αιώνα, ο Ολυμπιονίκης να παίρνει θέση στο Δημόσιο. Να πληρώνω εγώ δηλαδή, τον μισθό του (πιθανόν) ντοπαρισμένου. Την ίδια ώρα που έχουμε 9% ανεργία και αμέτρητη υπο-απασχόληση.
Εθνικά υπερήφανο δεν σε κάνει ένα μετάλλιο. Εθνικά υπερήφανο (αν υπάρχει αυτή η έννοια) σε κάνει η καθημερινότητα (άντε και ο Κολοκοτρώνης με τον Μπότσαρη).
Πάντως δεν σε κάνει ουτε αυτός που τρέχει πιο γρήγορα, ούτε αυτός που σηκώνει περισσότερα κιλά, ούτε αυτός που βάζει τρίποντα.
Πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ υπερήφανου και ευτυχισμένου.
Όσο για τον προπονητή των επιτυχιών, το "κράτααααααα" τελείωσε.
"Ντόπαααααααααααααααααααααααααα"
Κυριακή 6 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου