Η Ζωή Ποδήλατο

Και τι εγινε ρε παιδιά που έπεσε ο Γιώργος?

Όλα τα παιδιά όταν παίζουν έξω στο δρόμο, πολύ πιθανό είναι να χτυπήσουν...

Άλλωστε και πριν από χρόνια ο Καραμανλής πήγε να κάνει ένα σουτ (πλασεδάκι όχι τίποτα περίεργο) και έπαθε θλάση στον μηρό.. (Πάντα τους χοντρούληδες τους διαλέγαμε τελευταίους όταν παίζαμε, γιατί 1ον δεν ξέρανε, 2ον κουράζονταν εύκολα, 3ον χτυπάγανε εύκολα και 4ον φεύγανε πιο νωρίς από το παιχνίδι και πηγαίνανε στο περίπτερο ή στο κυλικείο)

Για να μην μιλήσουμε για τον George Bush Jr που πήγε να πνιγεί μ' ένα μπισκοτάκι (Μα τόσο φλώρος?)

Αλλά και συ ρε Γιώργο, να φτιάξεις την αλυσίδα όταν το ποδήλατο είναι εν κινήσει?


Πάντως ο Γιώργος με τέτοιο χόμπυ, στην Κίνα θα έβγαινε πρωθυπουργός παμψηφεί...

Ή μήπως πήρε το ποδήλατο άρον άρον για να αποφύγει το ντόπινγκ κοντρόλ?


Πάντως παρόλους τους Γιώργους & τις επετείους της Επανάστασης, σήμερα είχαμε την πρώτη πυρκαγιά στην Κρήτη.

21 Απριλίου και είχαμε φωτιά...

Ε ρε κλάμα πάλι φέτος το καλοκαίρι

Αλ-Σαλόνι News

Sorry, αλλά με πεντάλεπτη παρουσίαση της καλεσμένης(?) Γιάννας Αγγελοπούλου, με Μιχάλη Χατζηγιάννη και με "ψεύτικα" γέλια (σαν αυτά που ακούγαμε όταν βλέπαμε Αλ Μπάντυ), αυτό δεν είναι Αλ-τσαντίρι...

Κρίμα

Νούμερα

Είναι ένας Αμερικάνος, ένας Πορτογάλος και ένας Έλληνας και συζητάνε:

-Κλίντον (Πρώην Πλανητάρχης): Καλά μάγκες πέρασα φανταστικό διήμερο:2 ομιλίες είχα σήμερα, πήρα 450.000$ από τη μία και 280.000$ από την άλλη. Συν άλλα 280.000$ χτες που πετάχτηκα να πω τις μαλακίες μου στο Δουβλίνο. Συνολικά 1.000.000$ και κάτι ψιλά. Κάτι έγινε...

- Κριστιάνο Ρονάλντο (Ποδοσφαιριστής): Άντε ρε γέρο με τα υποτιμημένα σου δολάρια. Εγω δέχτηκα πρόταση για ανανέωση συμβολαίου από τη Μαντσεστερ και μου δίνουνε 190.000€ την εβδομάδα. Να δεχτώ, τι λες εσύ που είσαι και πρώην πλανητάρχης?

- Κωστής Χατζηδάκης (Υπουργός Μεταφορών): Άντε ρε τιποτένιοι. Εγώ καταφέρνω και βάζω μέσα κάθε μέρα τον ΟΣΕ και την Ολυμπιακή κατά 730.000€ και 2.000.000€ αντίστοιχα. Και ούτε τρέχω σαν βλάκας, ούτε έχω τη Χίλαρι να μου τα πρήζει...

(Οι αριθμοί είναι πραγματικοί και έχουν απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. Διαβάστε Ελευθεροτυπία της 14/4/08).

Τα νούμερα από μόνα τους είναι σαν εικόνες χωρίς λεζάντα...
Και για τα τέσσερα παραπάνω νούμερα, δεν φτάνουν χίλιες λέξεις...

ΒΕΤΟ στη ΝΤΟΠΑ

Ο κύβος ερρίφθη.

Η ομάδα των επιτυχιών...Η dream team...

11 από τους 14 αθλητές της Εθνικής Ομάδας Άρσης Βαρών πιάστηκαν ντοπέ. Οι 2 από τους 3 που δεν πιάστηκαν απλά έλειπαν από την προπόνηση και δεν μπόρεσαν να δώσουν δείγμα.



Όσο για το αν το ωστικό κύμα της ιστορίας αυτής φτάνει μέχρι τη χρυσή ομάδα του Δήμα, του Λεωνίδη, του (Ακάκιου) Καχιασβίλι και των λοιπών, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά (Χμμμμμμ).



Η ελληνική πολιτική και αθλητική ηγεσία έχει πλούσιο ιστορικό συγκάλυψης παρόμοιων γεγονότων.

Νομίζω τα λέει καλύτερα ο Φίλιππος Συρίγος εδώ.



Θα πρέπει όμως όλοι αυτοί οι αυτοί οι Πρέσβεις της Ελλάδας, οι θιασώτες του Ευ Αγωνίζεσθαι, οι Τιμητές της Ελληνικής Ψυχής, όπως ακριβώς αποθεώθηκαν έτσι ακριβώς να ξεφτιλιστούν.



Δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιονίκης Προπονητής των επιτυχιών Χρήστος Ιακώβου να έχει τον ίδιο τίτλο με τον Ολυμπιονίκη Παναγιώτη Γιαννάκη.



Είναι πάρα πολλά που θέλω να γράψω για τους Ντοπιονίκες..Οχι για την ντόπα αυτή καθαυτή. Για την απροκάλυπτη υποκρισία όμως Κράτους, αθλητών και πολιτών όμως.



Κράτος: Κάνει πλάτες σε αθλητές ώστε να αποφεύγουν τους ελέγχους ντοπινγκ (Υπόθεση Κεντέρη - Θάνου). Τους κάνει πλάτες όταν αποδεικνύεται ότι είναι ντοπαρισμένοι (Υπόθεση Κεντέρη - Θάνου). Κάνει την πάπια σε περιπτώσεις ομαδικής ντόπας (Υπόθεση Αρσης Βαρών). Δίνει Δημόσια Αξιώματα σε Ολυμπιονίκες (Αν γινόταν σε άλλη χώρα, θα γελάγαμε υπεροπτικά με ατάκες του τύπου "αυτά γίνονται μόνο στην Ουγκάντα"). Επιχορηγεί τις προετοιμασίες τέτοιων αθλητών με τεράστια ποσά στο όνομα της "Καλύτερης Εκπροσώπησης της Ελλάδας στα μεγάλα Αθλητικά Γεγονότα" την ίδια ώρα που ερασιτεχνικά σωματεία όλων των αθλημάτων παίρνουν επιχορηγήσεις με μεταχρονολογημένες επιταγές πολλών μηνών (και αν ποτέ τις πάρουν).



Αθλητές: Όταν αποθεώνεστε είστε οι καλύτεροι ("Για την Ελλάδα ρε γαμώτο", "η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι κάναμε τους Έλληνες υπερήφανους" κλπ) και όταν γίνεται το μπαμ, σκάβετε λαγούμια να κρυφτείτε. Με μια δημόσια συγγνώμη (και ποια έιναι μωρέ η Μαριον Τζόουνς που το παραδέχτηκε δημόσια) θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν τουλάχιστον την κοροϊδία τους προς όσους τους αποθέωναν. Έτσι κι αλλιώς, λόγος δεν μας πέφτει, πιείτε όση ντόπα θέλετε.



Πολίτες: Πλέον πρέπει να είμαστε όλοι υποψιασμένοι. Τα φάρμακα κυκλοφορούν παντού. Οι συμπεριφορές είναι που διαφέρουν. Απαξιώστε τους. Επαναλαμβάνω, ότι είναι νοοτροπία περασμένου αιώνα, ο Ολυμπιονίκης να παίρνει θέση στο Δημόσιο. Να πληρώνω εγώ δηλαδή, τον μισθό του (πιθανόν) ντοπαρισμένου. Την ίδια ώρα που έχουμε 9% ανεργία και αμέτρητη υπο-απασχόληση.

Εθνικά υπερήφανο δεν σε κάνει ένα μετάλλιο. Εθνικά υπερήφανο (αν υπάρχει αυτή η έννοια) σε κάνει η καθημερινότητα (άντε και ο Κολοκοτρώνης με τον Μπότσαρη).

Πάντως δεν σε κάνει ουτε αυτός που τρέχει πιο γρήγορα, ούτε αυτός που σηκώνει περισσότερα κιλά, ούτε αυτός που βάζει τρίποντα.

Πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ υπερήφανου και ευτυχισμένου.



Όσο για τον προπονητή των επιτυχιών, το "κράτααααααα" τελείωσε.

"Ντόπαααααααααααααααααααααααααα"

Ευχαριστώ

Μετά από τις αγωνιώδεις εκκλήσεις και προσευχές των (ανα)γνωστών του blog,
το αόρατο χέρι (όπως αυτό του Adam Smith) της blogοσφαιρας,
καθώς και η θεία δύναμη που φωτίζει τους bloggers (Τι ποια θεία δύναμη; πίστευε και μη ερεύνα ρε),
ανάγκασαν σε ντροπιαστική ήττα τους εργοδότες μου, με αποτέλεσμα να δουλέψω μόνο 4-5 ώρες το Σάββατο..

Οπότε το προχθεσινό κλάμα ανήκει στο παρελθόν...

Ψυχολογία

Σήμερα ήταν ένα ωραίο πρωινό...

Μετά από ένα πενθήμερο-φωτιά, επιτέλους θα πήγαινα σε μια δουλειά χωρίς πολλά άγχη (και υπερωρίες...).

Ήξερα βεβαίως βεβαίως οτι το Σάββατο θα δουλεύω για κάποιες ώρες, αλλά μέχρι εκεί.

Και σκάει η βόμβα:

Στη δουλειά δεν έχουμε τα απαιτούμενα στοιχεία για να δουλέψουμε.

- Πότε θα τα πάρουμε?

- Παιδιά, την Παρασκευή θα τα έχετε πάρει όλα..

- Και πότε έχουμε deadline?

- Την Δευτέρα πρέπει να έχει φύγει το report...(( To οποίο σημαίνει ότι η δουλειά θα γίνει το Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα)
-...(Εκκωφαντική Σιωπή)

Και μετά από λίγη ώρα:

- Παιδιά θα χρειαστεί να δουλέψουμε Σαββατοκύριακο (Σώπα ρε?). Θα πληρωθείτε κανονικά υπερωρίες (Αυτό έλειπε..). Ή αλλιώς θα πάρετε άδεια δυο μέρες μεσοβδόμαδα για τις δυο μέρες του Σαββατοκύριακου (Ωπα...)

Και τι διαλέγεις τώρα? Έγώ προσωπικά θέλω και υπερωρίες και άδεια...

Τελική ενημέρωση: Μάλλον θα πάρουμε άδεια

Καμία ερώτηση του τύπου "Έχετε κανονίσει κάτι Σάββατο ή Κυριακή?" δεν τέθηκε..Ποιος ο λόγος άλλωστε?

Παρά μόνο: "Έχεις να πας σε απογραφή? Και τι ώρα θα έχει τελειώσει?" (Το ενδιαφέρον είναι για το πότε θα πάω στο γραφείο και όχι για το πότε θα γυρίσω σπίτι..)

Και δυστυχώς είναι ακόμα Τρίτη βράδυ και η εβδομάδα φαίνεται ατέλειωτη..

Η Paulaner ήταν αναπόφευκτη.. (Μαζί με το φιλαράκι και γυναίκες γύρω γύρω, οι οποίες κατά ένα περίεργο τρόπο μου φαίνονταν όλες τούμπανα). Πριν την μπίρα, πέρασα από το MALL και έφυγα άρον άρον γιατί αισθάνθηκα ότι μεταμορφωνόμουν στον Δράκο της Νερατζιώτισσας (όπως λέμε Δράκος του Σέιχ Σου, ένα πράμα)

Με τι ψυχολογία ξυπνάς αύριο το πρωί?

(Με την ψυχολογία "μακάρι να μην έχουμε στοιχεία ούτε σήμερα, να φύγουμε νωρίς. Έτσι κι αλλιώς, το Σ-Κ γαμήθηκε.)


(Για κάτι τέτοιες ώρες φτιάξανε το HAIG...)