Καταλαβαίνω μια χαρά τον χαμό που γίνεται τα Χριστούγεννα με τα δώρα, τις επισκέψεις, τις βόλτες στα μαγαζιά και γενικά την ευφορία που επικρατεί. Άσε που γιορτάζουμε την Γέννηση του Θείου Βρέφους.
Το Θείο Βρέφος κάποια στιγμή μεγαλώνει, διδάσκει, συλλαμβάνεται, σταυρώνεται και μετά ανασταίνεται (όπως τουλάχιστον μας είπαν 4 ευαγγελιστές αν θυμάμαι καλά, οι οποίοι με τα σημερινά δεδομένα θα ήταν βιογράφοι κάποιας μεγάλης προσωπικότητας, της Βουγιουκλάκη για παραδειγμα γιατί παιδί θαύμα ήταν και αυτή)
Και μέσα σε όλον αυτόν τον Γολγοθά που περνά ο Χριστός μέχρι να σταυρωθεί, οι Ορθόδοξοι Πιστοί αφήνουν για λίγο την Εκκλησία, παίρνουν σβάρνα τα μαγαζιά με τις λαμπάδες, τα παιδικά, τα ρούχα κλπ).
Υποψιάζομαι για να βοηθήσουν τους εμπόρους οι οποίοι περνούν τον δικό τους Γολγοθά...
Μα τι υποκρισία?
Πιστεύεις φίλε μου?
1ον: Κακό δικό σου (αλλά δεν είναι το θέμα μας)
2ον: Αφού πιστεύεις λοιπόν και συλλαμβάνεις το νόημα της Ανάστασης, ζήσε λοιπόν ως σωστός πιστός, πήγαινε εκκλησία, μη φας τίποτα από τη στεναχώρια σου αφού συμπονάς τον Κύριο Ιησού Χριστό και όχι επειδή επιβάλλεται από την νηστεία, ούτως ώστε να χαρείς με την ψυχή σου (και όχι με το στομάχι σου) την Ανάσταση.
Αν πάλι σε τρώει η μιζέρια για τη λαμπάδα του βαφτιστήρα και τα άντερα από το κοκορέτσι, άστο μην μας το παίζεις και θρήσκος. Αν αγχώνεσαι για το τι καιρό θα κάνει την Κυριακή, τι ρούχα θα πάρεις μαζί σου, πότε θα πας κομμωτήριο για να πας 10 λεπτά στην εκκλήσία Μεγάλο Σάββατο βράδυ,άστο καλύτερα...
Τελοσπάντων επειδή θυμήθηκα ότι κάτι παρόμοιο είχα γράψει και πέρυσι τέτοια εποχή, σταματάω.
Απλά δηλώνω ευγνώμων για τις 5 ημέρες ξεκούρασης και για το μεγάλο φαγοπότι της Κυριακής. Και ζω το Μέγα Δράμα της στέρησης του κρέατος, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε τσόφλι την Κυριακή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου