Catch me if you can

Ωραίος ο Παλαιοκώστας..Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς πλέον που να μην τον ξέρει και να μην σκέφτεται θετικά για αυτόν. Αμα βρείτε κάποιον που να λέει "βρε τον παλιοεγκληματία, κοίτα τι έκανε πάλι.." να μας το πείτε και μας...

Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η Αστυνομία?

Τίποτα. Να μην κάνει τίποτα. Αφήστε το ρε μάγκες, αφού και να τον πιάσετε πάλι θα φύγει. Αφήστε τον. Αφήστε τους μάλλον. 2 λιγότεροι δεν λένε και τίποτα. Και δεν μπορείς να πεις ότι θα γίνετε ρόμπα. Ο άνθρωπος είναι πολύ μπροστά...

Το πιο ωραίο βέβαια είναι ότι ένας φρουρός φοβήθηκε και ένας Ματατζης τραυματίστηκε όταν προσπάθησε να βγάλει το όπλο του.


Εδώ λοιπόν θα επιβληθεί το HR Department (Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού) της ΕΛ.ΑΣ. και να διορίσει υπέυθυνο εκπαίδευσης τον Κορκονέα ο οποίος και στα σκοτάδια πυροβολεί και παιδιά σκοτώνει, είτε απευθείας είτε με σπόντα.
Με βοηθό τον Πάνο Σόμπολο, ο οποίος μάλλον στενοχωρήθηκε περισσότερο από τον Καραμανλή, γιατί πραγματικά δίνει μεγάλο αγώνα τους τελευταίους μήνες για τη στήριξη της ΕΛ.ΑΣ.

Αν και πάλι ο Αλβανός Ριτζάι ( ο οποίος χρησιμοποιούσε και ρολόι - κινητό τηλέφωνο, αλά James Bond) βρίσκεται στη σκιά του Παλαιοκώστα.
Μέχρι κι εκει ρατσισμός...


Υπάρχουν ακόμα λαϊκοί ήρωες?

Η μέρα που με νίκησε ο πυρετός

Για πρώτη φορά θυμάμαι που μένω μέσα λόγω πυρετού.
Μαζεύτηκαν όλα μαζί:
Κούραση, πολύ δουλειά, παγωμένες Paulaner μεσημεριάτικα.
Παρ΄τα τώρα...



Ο πυρετός επίσης ανεβαίνει ακόμα περισσότερο διαβάζοντας τα παρακάτω links στην ελευθεροτυπία.
Ο Dr IKA και οι ασφαλιστικές πατέντες.



Τελοσπάντων, του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και τι να πεις:
Βοήθεια μας ή χρόνια πολλά?
Και του χρόνου ή μακριά από μας?

Αναμένουμε με αγωνία τα reports των πωλήσεων λουλουδιών από μετανάστες στα φανάρια, τον τζίρο των sex shop και τα ποσοστά κρατήσεων στα ξενοδοχεία 3xxx ούτως ώστε να κρίνουμε αν η κρίση χτύπησε και τον Βαλεντίνο...

Γεια χαρά στους ερωτευμένους.
Γεια σκέτο σε μας τους άρρωστους..

Ζητείται Όνειρο

Ένα πρωί λοιπόν πηγαίνοντας στη δουλειά άκουγα Δίεση 101,3 γιατί κάπου είχα διαβάσει οτι ένας δημοσιογράφος, ο Κώστας Αρβανίτης, κάνει ωραία εκπομπή το πρωί (με ειδήσεις, χωρίς χαζοχαρούμενα αστεία, χωρίς ανάγνωση της espresso και με υποφερτή μουσική).
Και βάζει σε κάποια φάση ένα τραγούδι της Πρωτοψάλτη (όχι οτι είμαι φαν, του θανάτου είναι το τραγούδι, αλλά έχει ένα ωραίο στιχάκι στο ρεφρέν).
"Δεν ονειρεύομαι, δεν ζω, δεν παραδέχομαι, μόνο δέχομαι".

Δεν ονειρεύομαι (όντως αν με ρωτήσεις ποιο είναι το όνειρο σου ρε φίλε, δεν έχω να σου απαντήσω τίποτα συγκεκριμένο, μόνο να περνάω καλά)
Δεν ζω (υπερβολικό, αλλά ώρες ώρες δεν είναι ζωή αυτή)
Δεν παραδέχομαι (ναι, δεν παραδέχομαι οτι κάπου κάνω λάθος γιατί δεν παραδέχομαι ότι κάποιος άλλος μπορεί να μου πει το σωστό)
Μόνο δέχομαι (μπα όχι, τόσο ηττοπάθεια όχι, η υπερβολή του ποιητή)

Και ισχύει ρε γαμώτο, δεν έχω κάποιο όνειρο που το κυνηγάω με πάθος...Μόνο για αυτό στεναχωριέμαι.

ΥΓ: Πας να πιεις μια μπιρίτσα στο μαγαζί που αισθάνεσαι άνετα, βλέπεις γνωστά πρόσωπα και όπως κουβεντιάζεις με μια κοπελιά που την ξέρεις από το σχολείο και της λες για τα ζόρια της δουλειάς, αυτή σου λέει ότι παντρεύεται και ότι είναι έγκυος. Ο κόσμος αλλάζει και μεγαλώνουμε...Αστα

Ας βάλω ένα ποτάκι